━ Nieuwe uitdaging: PhD

Ik ga een nieuwe uitdaging aan: een PhD! In dit artikel vertel ik je hoe ik het heb ervaren om te solliciteren en waar ik mijn PhD ga doen. 

Begin juli heb ik officieel mijn master thesis ingeleverd en verdedigd. Toen kreeg ik al gelijk te horen dat ik het had gehaald, waardoor ik officieel afgestudeerd was! Na jarenlang studeren is het dan zover: ik heb mijn master in de pocket. En toen belandde ik in een nieuwe fase: werkloos zijn & op zoek gaan naar een baan. Sollicitatiebrieven schrijven. Mijn CV pimpen. Elke dag, meerdere keren op een dag, Academic Transfer website refreshen. En de andere sites, waar interessante vacatures voorbij komen. Op gesprek gaan. Het afwachten. 

Al met al mag ik niet zeuren, want binnen een maand dat ik ben afgestudeerd, kreeg ik te horen dat ik was aangenomen als promovendus in het UMCG (bij vaat- / traumachirurgie). Op het moment dat deze functie online kwam, was ik gelijk enorm enthousiast. Na het schrijven van mijn sollicitatiebrief en het toesturen van mijn CV, was het wachten op een uitnodiging om op gesprek te komen. Gelukkig kreeg ik die! En toen had ik mijn eerste 'echte' sollicitatiegesprek ever. Naderhand ging ik weg met een goed gevoel, maar het heeft nog 2,5 week geduurd voordat ik het verlossende telefoontje kreeg. Ondertussen had ik ook een gesprek voor een andere PhD functie gehad. Dit gesprek liep allesbehalve vlekkeloos, maar toch mocht ik op 2e gesprek komen. Dit betekende dat ik keuzes moest gaan maken, een van mijn minder sterke kanten. Uiteindelijk heb ik mij hart gevolgd en dat heeft ertoe geleid dat ik mag beginnen bij mijn eerste keuze!

Al met al een stressvolle, maar enorm leerzame periode, die gelukkig 'maar' 4 weken in totaal heeft geduurd. Eerder schreef ik al dat ik het best lastig vond deze periode, omdat er veel onzekerheid is. Je moet je steeds 'bewijzen', je bent druk met sollicitatiebrieven schrijven. De daaropvolgende afwijzingen zijn echt demotiverend. Ik bedenk me dan ook echt hoe dankbaar ik mag zijn dat deze periode voor mij echt kort heeft geduurd. Ik heb verhalen gehoord en gelezen van mensen die een half jaar tot een jaar aan het solliciteren zijn geweest (niet eens in corona-tijd). Daar heb ik enorm veel respect voor, want solliciteren is echt niet niks. 

Hoe nu verder? Ik schrijf dit artikel halverwege augustus. Zoals sommigen van jullie wel wisten, zou ik eigenlijk vorige week dinsdag naar Canada vliegen voor 2 weken. Vervolgens zouden Ben en ik samen nog een roadtrip maken door west Amerika. Uiteraard ging daar een dikke vette streep door, maar we gaan nog wel een aantal weken naar Frankrijk!

Nu vraag je je vast af: wanneer ga je dan eindelijk eens beginnen met werken?

Ik kan je vertellen, dat is op een voor mij persoonlijk speciale datum, namelijk 1 oktober. Dan mag ik gaan beginnen aan mijn promotietraject. Ik heb er zo ontzettend veel zin in! Een traject van 3 jaar, waarbij ik hopelijk aan het eind mijn thesis mag verdedigen en de titel van dr. in de wacht mag slepen. Oké, dat duurt nog wel even en daar ga ik hard voor moeten werken. Maar wat kijk ik ernaar uit! 

Ik zal zo nu en dan artikelen schrijven over mijn ervaring als PhD'er. Bijvoorbeeld over hoe een gemiddelde werkweek van een PhD'er eruitziet en hoe het is om naar congressen (in het buitenland) te gaan. Ook is mijn doel om mijn wetenschappelijke artikelen in toegankelijke artikelen te gieten, zodat jullie ook een idee hebben waar ik aan werk. Mocht je het leuk vinden om hiervan op de hoogte te blijven, houd dan de PhD pagina in de gaten!