Drie vrouwen is een boek waarvan ik niet goed kon inschatten of het een non-fictie boek betrof, of een fictie. Na het lezen van de synopsis begreep ik dat het non-fictie is en dat de schrijfster deze drie vrouwen voor langere tijd heeft gevolgd. Daardoor voelt het extra intiem aan, mede doordat het onderwerp ook niet zo voor de hand ligt. 

Des te nieuwsgierig was ik daarom naar dit bijzondere boek en in deze blogpost neem ik jullie mee in mijn ervaringen. 

Een heel tijdje terug hadden een aantal radio-dj's het over hoe lastig smalltalk is. Ze hadden het over het net uitgekomen boek van Liz Luyben en Iris Posthouwer. Mijn vriend spendeert ongeveer elke dag een paar uur in de auto en toen hij luisterde naar deze radio-dj's moest hij aan mij denken. Want volgens hem kon ik dit wel goed gebruiken. Bedankt hè! Maar zijn punt was niet onterecht. Uiteindelijke belandde dit boek in zijn schoen als schoencadeau tijdens de Sinterklaas periode. Pay back is a bitch.

Maar had ik iets aan dit boek? Dat lees je in deze blogpost! 

In april gaan we de zon opzoeken! We gaan net voor het paasweekend ervandoor, we vliegen namelijk naar Sevilla! Dit als break tijdens mijn afstuderen - even op adem komen en nieuwe energie opdoen voor de laatste loodjes. Daarnaast is het fijn om voor het hoogseizoen (zomer) weg te gaan. We hopen op warm weer, heerlijke tapas en betoverende zonsondergangen!

Sinds 2015 heb ik een e-reader. Toen gebruikte ik hem voornamelijk in de trein, want ik reisde elke dag het traject Utrecht - Eindhoven. Naast mijn laptop en andere benodigdheden voor studie, wilde ik niet ook nog een dik boek meesjouwen. In mijn overvolle tas zou deze alleen maar stuk gaan. Dus kreeg ik voor mijn verjaardag een e-reader! In 2019, toen ik al in mijn tweede jaar van de master zat in Groningen, kreeg ik een upgrade, ook weer voor mijn verjaardag. Ik kreeg namelijk de Kobo Libra H2O. Enig sceptisch was ik wel, want nu reisde ik helemaal niet meer met de trein. Ik zag de nieuwe e-reader dan ook als overbodige luxe. We zijn 4 maanden verder en hoe is de stand van zaken nu? Tijd voor een review!

We zijn alweer eventjes in 2020 en de vraag is natuurlijk: hoe gaat het met je goede voornemens? Of doe je niet aan goede voornemens? Zou ik heel goed snappen hoor, vaak zijn het loze woorden, om je goed te voelen nadat je net je buik vol hebt gegeten tijdens het kerstdiner. En dan natuurlijk al die lekkere wijntjes niet te vergeten. Dan is het in januari weer tijd om op rantsoen te gaan. Toch?

Weet je nog de recensie die ik schreef over Breek met hoe je eet? Nee? Lees het artikel dan even hier. Toen wilde ik al een verandering gaan aanbrengen in mijn levensstijl, wat betreft sporten en eten. 

Een provocerende titel - Het is oorlog maar niemand die het ziet. Vanaf het moment dat dit boek in de boekhandel lag, had ik hem - tijdens werk - bijna elke dag in mijn handen. Een onderwerp waar ik me erg voor interesseer; de online wereld. Maar waar ik me voornamelijk bezig houd met de 'voordelen' van kunstmatige intelligentie en internet an sich, is er natuurlijk een hele andere wereld te vinden. Termen als 'dark web' en 'dark net' passeren steeds vaker de revue. Ik werd soms een beetje geïrriteerd dat deze waardevolle techniek vaak als 'slecht' wordt weggezet. Des te meer interesse had ik daarom in dit boek; wat er is precies gaande? Daar hoopte ik in dit boek meer over te lezen.

Op een grijze maandag begon ik aan dit boek, met de hoop dat ik wat motivatie zou vinden om een nieuwe week te starten. Normaal heb ik niet zo'n last van de Monday Blues, maar de afgelopen paar weken kwam er weinig productiefs uit mijn handen. Na ruim twee uurtjes lezen had ik hem al uit. In deze recensie lees je of dit gegeven een goed óf juist een slecht teken is!

De onzichtbare wereld van ziekte. Het onderschrift van Kleinzeer. Dit onderschrijft sprak me heel erg aan en na het lezen van de synopsis wist ik: ik moet dit boek lezen. Steeds meer ben ik bezig met mentale gezondheid, mede vanwege Platform KANZ, maar ook vanwege persoonlijke interesse. Aan de ene kant vind ik het heel confronterend om dit soort verhalen te lezen, aan de andere kant wil ik me er juist meer in verdiepen. Ergens hoop ik het te begrijpen, wat natuurlijk niet zal gebeuren tenzij ik zelf in een zo'n situatie terecht kom. Desondanks is het belangrijk dat dit soort boeken worden geschreven en gelezen.