Welkom in het rijk der zieken is het eerste boek wat ik heb gelezen van Hanna Bervoets. Tevens ook mijn eerste recensie-exemplaar van Uitgeverij Pluim. Ik kan alvast verklappen, als al Hanna's boeken zo goed zijn, weet ik welke boeken ik aan mijn TBR lijst ga toevoegen!

Insomnia, de titel en de cover spraken me aan. Ik heb nog niet eerder boeken van Jilliane Hoffman gelezen. Tijdens het lezen van Insomnia heb ik ook Nummer 9 gelezen, wat zich afspeelt qua tijd voor Insomnia. Van Uitgeverij de Fontein kreeg ik dit recensie-exemplaar, waarvoor dank! Lees snel verder om erachter te komen wat ik van deze thriller vond. 

Na de ophef over de paspoppen van Nike twee weken geleden, bij RTL Boulevard met Olcay Gulsen en Caroline Tensen, ging ik me meer verdiepen in de mensen die hier iets over te zeggen hadden. Zo kwam Tatjana Almuli op mijn radar en met name haar boek Knap voor een dik meisje. Dit boek had ik al vaker voorbij zien komen op mijn Instagram feed. Van uitgever Nijgh & van Ditmar kreeg ik een recensie-exemplaar opgestuurd, waarvoor dank. 

In deze recensie lees je wat ik van dit boek vind én de opkomende beweging vind!

Een tijdje terug heb ik aangekondigd dat ik bezig ben met het opzetten van Platform KANZ, voor volwassenen die als kind een van hun ouders zijn verloren door zelfdoding.

Aangezien het een tijdje stil is geweest op de website over het platform, wil ik jullie een korte update geven, aangezien er achter de schermen druk wordt gewerkt!

Allereerst wil ik jullie voorstellen aan een nieuwe gastblogger op Buiten het Boekje: Ilona!

Ilona is 18 jaar en is net op kamers gegaan in Enschede, waar ze in september zal beginnen met de studie Technische Geneeskunde. Ze verslindt boeken alsof het niks is en zo nu en dan zal ze haar bevindingen met ons delen op Buiten het Boekje. Laat vooral weten wat je van haar artikeltjes vindt door een comment achter te laten. Vinden wij leuk!

Het laatste boek in de Frontlines-serie is De laatste missie. Eerlijk is eerlijk, ik vind het jammer dat de serie ten einde is. Ik heb veel sympathie ontwikkeld voor Rio, Frangie en Rainy en ik heb geen idee waar ze uiteindelijk terecht zullen komen. Heb je deze serie nog niet gelezen, dan zou ik zeker beginnen. De recensie van het eerste boek, In de voorste linie, vind je hier. Ook heb ik een recensie geschreven over het tweede boek, De lange weg. Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland bedanken voor het opsturen van dit recensie-exemplaar! 

Het debuut van Naomi Alderman - je weet wel, die schrijfster van De macht - is Ongehoorzaam. Ik was in de veronderstelling dat De macht haar debuut was, maar niets is minder waar. Ongehoorzaam is haar debuutroman over het Jodendom en alles wat daar bij komt kijken. Tot in haar studententijd leeft Naomi de joodse wetten na - ze weet dus als geen ander wat dit inhoudt. In 2006 neemt ze afscheid van haar religie, een aspect dat centraal staat in Ongehoorzaam. Vooral dit feit maakte mij erg nieuwsgierig naar dit boek. Daarnaast ben ik erg enthousiast over De macht. Wat vind ik van haar debuutroman? Je leest het in deze recensie!

Bedankt Atlas Contact voor het toesturen van een recensie-exemplaar. 

Aankomende zondag is het Moederdag! Mocht je nog (boeken)inspiratie willen opdoen, lees dan dit artikel. Ik zet een gevarieerd lijstje met boeken op een rij, die je wellicht inspireren om als cadeau te doen. Dit hoeft natuurlijk niet alleen aan je moeder, maar dat mag ook aan andere vrouwen die belangrijk voor je zijn. 

Op Instagram Stories zag ik dit boek voorbij komen bij Rainbow. Aangezien ik midden in het opstarten zit van Platform KANZ, leek het me een uitgelezen kans om dit autobiografische boek te lezen. Toen ik dit deelde met Rainbow boden ze me een recensie-exemplaar aan, waarvoor veel dank!

In dit boek beschrijft David Vann - in verschillende verhalen vanuit verschillende perspectieven - wat de zelfmoord van zijn vader met hem heeft gedaan en nog steeds doet. Lees in deze recensie wat het boek met mij deed en waarom ik het zo belangrijk vind dat dit soort boeken worden geschreven en uitgegeven. 

Als je de cover van Schaduwman van Phoebe Locke (een pseudoniem van een bekende Britse auteur) ziet, krijg je gelijk een creepy gevoel. De achterflap doet vermoeden dat het verhaal op het randje van horror zit, op zoek naar 'de lange man' in een donker bos. Ik was gelijk geboeid.

Ik kan al gelijk verklappen dat ik dit boek in een mum van tijd uit had; ik kon hem letterlijk niet wegleggen. Gelukkig sliep ik die nacht niet alleen, want dat had ik denk ik niet gekund. Overal hoorde ik gekraak in huis; zou 'de lange man' mij komen bezoeken? Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland bedanken voor het opsturen van een recensie-exemplaar!