Een tijdje geleden ben ik lid geworden bij Bookstagrammers.com. Hier worden campagnes geplaatst, waarbij bedrijven of uitgeverijen op zoek zijn naar BookTokkers, bookstagrammers of boekbloggers. Sinds kort behoor ik tot alle categorieën, aangezien ik ook een TikTok account heb aangemaakt. Ik mocht meedoen met een campagne van Rainbow. Ik koos het boek Notendop van Ian McEwan, een boek dat lang geleden eens mijn aandacht trok. Hieronder lees je mijn recensie en op TikTok vind je boktor post!
Notendop
Trudy en John wonen tijdelijk apart, omdat Trudy ‘ruimte’ nodig heeft. Ze verblijft in hun echtelijke woning, een vervallen maar waardevol huis in Londen. John, een gemankeerd dichter, komt regelmatig langs. Wat hij niet weet is dat zij hem bedriegt met zijn broer, de platte Claude. Samen hebben zij een plan beraamd. Maar er is een onverwachte getuige.
Stille getuige
Niet per se een onverwachte getuige, maar stil is hij zeker wel. Nu is dat eigenlijk ook een leugen, want het perspectief is vanuit deze getuige; het ongeboren kind in de buik van Trudy. Stil is hij zeker niet, want de gedachten van dit kind gaan menig mens te boven. En dan vraag je je af: ‘getuige van wat?’ Daar wil ik niet teveel over verklappen. Mocht je dit echt willen weten, dan adviseer ik je om Notendop zelf te lezen.
Literaire hoogstandjes. Dat beschrijft dit boek van voor tot het einde. Dat maakte dat ik zo nu en dan vastliep in het verhaal. De gedachtespinsels van de ongeborene gingen mij soms voorbij. Het gevoel van opgesloten zitten – vandaar de verwijzing Notendop – kwam wel sterk naar voren in dit verhaal. De afhankelijkheid van het feit dat je in iemands buik zit. Verantwoordelijkheidsgevoel voor de moeder. Het zoeken naar bevestiging van liefde van de moeder. Maar eigenlijk zijn deze onderwerpen bijzaak. Het draait eigenlijk om Trudy, Claude en John. De relatie tussen deze drie is ingewikkeld, evenals de onderlinge verhoudingen. Nog ingewikkelder wordt het als je alles meekrijgt via een bystander.
‘In een notendop besloten zijn, de wereld zien in vijf centimeter ivoor, in een zandkorrel. Waarom ook niet, als de hele literatuur, de hele beeldende kunst en het menselijk streven, niet meer is dan een stipje in het heelal van alle mogelijke dingen. En zelfs dat heelal misschien wel een stipje is in een veelheid van feitelijke en mogelijke heelallen.’
Ian mcewan
Ik prijs dit boek om het originele perspectief. Ik vind de literaire hoogstandjes soms iets te, daar moet ik voor in de mood zijn en vaker niet dan wel is dat het geval. Het zorgt in ieder geval wel voor een bijzondere leeservaring. De kijk op de wereld van dit ongeboren kind, denk aan kleuren, geluiden, reuk, politiek, gedichten, studie, zijn opvallend. Het moment om daadwerkelijk op de wereld te komen is typisch. Al met al heb ik me vermaakt met dit boek en met z’n kleine omvang is het een goed boek om ’tussendoor’ te lezen.
★★★☆☆
Auteur: Ian McEwan
Vertaald door: Rien Verhoef
Prijs: 9
Uitgever: Rainbow
Verschijningsdatum: september 2019
Aantal pagina’s: 191
Ik wil uitgeverij Rainbow bedanken voor het toesturen van dit recensie-exemplaar.
Geen berichten