Roman · 24-07-2019

Kleine grote liefde | Katy Regan

Kleine grote liefde, de titel sprak me meteen aan. Het leek me een gecompliceerd verhaal, vertelt vanuit een kind. Ik hoopte dat het me zou raken - en dat heeft het zeker gedaan. In deze recensie lees je wat ik de sterke, maar ook minder sterke punten van dit boek vond.

HarperCollins Holland wil ik bedanken voor het toesturen van een recensie-exemplaar!

1e indruk

Het verhaal bouwt zich heel snel op, de drie verschillende perspectieven - Zac, Juliet en Mick - zorgen ervoor dat er spanning in het verhaal blijft. Ik ben onder de indruk van het feit dat de schrijfster zo goed een kind kan weerspiegelen. Als lezer kruip je echt in de huiden van de drie verschillende perspectieven. Soms vielen bepaalde feiten steeds in de herhaling, dat vond ik jammer en storend. Het verhaal zelf heeft daarentegen een mooie boodschap en het beschrijft en benoemt problemen waar - helaas - meer mensen mee te maken zullen hebben.

Synopsis

Zac Hutchinson, tien jaar oud, verzamelt feitjes: octopussen hebben drie harten, Usain Bolt is de snelste man op aarde, er zijn maar drie dieren met een blauwe tong. Maar niemand vertelt hem het enige feit dat hij écht wil weten: wie zijn vader is en waar die is. Alles wat zijn moeder erover loslaat, is dat Zacs vader de enige man is waarvan ze ooit echt heeft gehouden. Zac besluit dat er niks anders op zit dan op zoek te gaan. Samen met zijn astmatische maatje Teagan probeert hij zijn moeder haar happily-ever-after te geven. Maar waar Zac snel achter komt, is dat mensen soms een hele goede reden hebben om te verdwijnen.

Kleine grote liefde wordt verteld door Zac (een tikje aan de dikke kant), opa Mick (zou eigenlijk moeten stoppen met drinken) en Zacs moeder Juliet (heel wat meer aan de dikke kant én zou echt moeten stoppen met drinken).

In een verhaal over de impact van verlies, geheimen en leugens op een gezin, laten de personages zien dat liefde - hoe klein of hoe groot ook - altij overwint.

Recensie

Nadat ik was begonnen met lezen, had ik geen idee waar het verhaal naartoe zou gaan. Ik kon dan ook niet geloven dat dit boek meer dan 400 pagina's besloeg! Na 100 pagina's greep het verhaal me (eindelijk) vast en heb ik het vervolgens in 1x uitgelezen. Allerlei onderwerpen zoals verlies, (familie)geheimen, pesten, vriendschap, het hebben (en waarmaken) van dromen en liefde passeren de revue. Ook het onderwerp 'dik zijn' en de bijbehorende consequenties werd niet vermeden. Door de combinatie van problemen waar elk van de drie personages mee worstelt (Zac, Juliet en Mick), vond ik het een heel geloofwaardig verhaal. Zac die op school gepest wordt om hoe hij eruit ziet; de moeite die het hem kost om af te vallen. Zijn belevingswereld en waar hij zich aan optrekt (de uitjes met zijn opa en nieuwe feitjes). Dit geldt overigens ook voor Juliet, die naast de gewichtsproblemen, probeert om werken en het alleenstaande ouderschap te combineren. Mick, die enorm gek op zijn kleinzoon, worstelt met zijn eigen verleden met drankgebruik en het verlies van zijn enige zoon Jamie. Daarnaast volg je Teagan, de beste vriendin van Zac die aan ernstige astma leidt en natuurlijk niet vergeten, de oma van Zac.

Het overlijden van de broer van Juliet, Jamie, is eigenlijk de rode draad in dit verhaal. Wellicht dat andere mensen de problematiek die bij alle personages zichtbaar is hieromheen een beetje te ver gezocht vinden, komt het mij juist heel realistisch, en op sommige punten herkenbaar, over. Vaak is het zo dat ouders hun kinderen proberen te beschermen, door de waarheid af te vlakken, deze niet helemaal te vertellen. Maar op den duur wordt het kind groter en worden de vragen alleen maar meer en groter, juist als de gegeven antwoorden vaag en onsamenhangend zijn. Ik denk dat dit een belangrijke les is van dit boek: wees eerlijk tegen je kinderen, hoe erg het ook is wat je ze moet vertellen.

Wat vaak, letterlijk, terugkeerde was dat er werd benadrukt dat het toch wel heel lastig is dat Liam - de vader van Zac - zomaar uit het leven van Zac is verdwenen. Bij elk probleem waar een van de drie personages tegenkwam, werd hiernaar terug verwezen. Oftewel, het lag er iets te dik bovenop. Het had iets subtieler gemogen, want na 2x is het voor de lezer ook wel duidelijk dat dit gegeven een grote impact heeft op iemands leven.

Daarnaast vond ik het verhaal soms wat langdradig, zeker de eerste helft van het boek had vlotter gemogen.

Daarom geef ik dit boek (ruim) 3 sterren! Ondanks dat het boek aan de forse kant is, lees je er zo doorheen en word je geraakt door de personages. Het verhaal bevat niet makkelijke onderwerpen, maar wel belangrijke! Ik zou hem zeker deze zomer nog lezen.