Thriller · 22-06-2019

Insomnia | Jilliane Hoffman

Insomnia, de titel en de cover spraken me aan. Ik heb nog niet eerder boeken van Jilliane Hoffman gelezen. Tijdens het lezen van Insomnia heb ik ook Nummer 9 gelezen, wat zich afspeelt qua tijd voor Insomnia. Van Uitgeverij de Fontein kreeg ik dit recensie-exemplaar, waarvoor dank! Lees snel verder om erachter te komen wat ik van deze thriller vond.

1e indruk

In eerste instantie leek het een thriller als zovele: een rechercheur die nu echt met zijn laatste zaak bezig is, aan het afbouwen is om daarna van zijn gezin te kunnen genieten. Een knap tienermeisje dat in de handen valt van een seriemoordenaar. Maar richting het einde gaat het verhaal gaat een verrassende, onverwachte kant op. Deze plottwists zag ik niet aankomen...

Synopsis

Na de vondst van het mobieltje en de bebloede jas van de vermiste 17-jarige Mallory, is de politie is de hoogste staat van paraatheid. Mallory voldoet aan het profiel van de slachtoffers van de seriemoordenaar die zich in tweets aan de FBI 'Handyman' noemt. Als Mallory twee dagen later verward en bebloed wordt aangetroffen en zegt ontsnapt te zijn aan de Handyman is er geen reden om aan haar verhaal te twijfelen. Of toch wel? Heeft zij nu juist zijn aandacht op haar gevestigd en is zijn jacht nu echt begonnen?

Recensie

Toen ik net 50 pagina's in het verhaal zat, was ik bang dat dit een 'standaard' thriller zou worden, een van zovele. In dit boek was ook (weer) sprake van rechercheur die wil stoppen met werken en dan nu echt met de laatste zaak bezig is. De zaak betreft een jonge vrouw die zegt in de handen te zijn gevallen van de beruchte seriemoordenaar, de 'Handyman'. De rechercheur gaat met Mallory in gesprek en komt achter andere waarheden, waardoor haar verhaal niet helemaal lijkt te kloppen. Dit zorgt er echt bij de 'Handyman' voor dat, zoveel jaar later, hij jacht op haar gaat maken.

Je leest vanuit meerdere perspectieven, de 'Handyman', die voor hele lange tijd een onbekend blijft, Mallory en de rechercheur. Op een gegeven moment krijg je verdachten in het vizier, waarbij een van mijn eerste onderbuikgevoelens waar bleken te zijn. Dat werd echter pas zeer laat bevestigd. Dat vond ik echt een pluspunt aan het verhaal; ik ben (helaas) toch meerdere keren op een verkeerd spoor gezet. Dit hoort, mijn inziens, bij een echte thriller.

Ik vond het personage Mallory een beetje oppervlakkig, zeker in het begin en later, als student, vind ik het nog steeds niet diepgaand. Ook de motivatie van de rechercheur om toch weer bij deze zaak aan te sluiten is te cliche in mijn ogen. De grand finale is spannend, maar enigszins onwaarschijnlijk en onrealistisch.

Toch kon ik dit verhaal niet wegleggen en heeft het me, zeker de tweede helft, in de ban gehouden. Vanwege de diepgang die ik miste in de personages en de soms wat onwaarschijnlijke keuzes, geef ik dit boek 3 sterren.