Vandaag is het boek van Heather Morris, genaamd De Tatoeëerder van Auschwitz uitgekomen!
Ik mocht dit boek voor de releasedatum lezen. Hiervoor wil ik HarperCollins erg bedanken!
In april 1942 wordt een jonge Slowaakse jood naar Auschwitz gedeporteerd. De man die vroeger Lale Sokolov heette, is vanaf dan gevangene 32407. De SS-officieren benoemen hem tot 'Tätowierer', tatoeëerder. Tweeenhalf jaar lang is hij de man die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals gevangene 34902, het meisje Gita. Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita's dood durft Lale zijn uitzonderlijke overleversverhaal te delen.
De tatoeeerder van Auschwitz toont de moed van twee jonge mensen en de kracht van liefde onder de meest extreme omstandigheden.
Dit boek beschrijft het ongelofelijke liefdesverhaal van twee mensen die zich op een onmenselijke plek en wrede tijd bevinden, namelijk Auschwitz-Birkenau.
Je leert Lale kennen vanuit zijn jeugd en voordat hij zichzelf (vrijwillig!) opgaf om te gaan werken voor de Duitsers. Je vervolgt zijn verhaal over hoe hij heeft weten te overleven in Auschwitz.
Deze moedige man maakt een afspraak met zichzelf bij aankomst op deze verschrikkelijke plek: ik kom hier levend vandaan.
Al vrij snel komt Gita in beeld. Hij verliest zijn hart aan haar, wanneer hij haar nummer op haar arm moet tatoeeren. Om zijn hoofd boven water te houden én te overleven, staat Lale soms voor moeilijke keuzes. Dit zorgt ervoor dat zowel hij als Gita in lastige situaties terecht komen...
Het bijzondere aan dit verhaal vond ik het perspectief. Ik heb wel vaker boeken gelezen die zich afspelen in oorlogstijd, maar in dit verhaal komt duidelijk het aspect 'het heft in eigen hand nemen' naar voren. Voor zover dat mogelijk is natuurlijk.
De spelletjes die worden gespeeld, bondgenootschappen die worden gesloten en het afkopen van SS-officieren of kapo's. Hierover had ik nog niet veel gelezen, ook al kun je wel bedenken dat dit ook gebeurt. Dit is uiteraard van alle tijden. Maar wel erg confronterend om te dat lezen. Je doet wat je moet doen om te overleven.
Persoonlijke les (spoiler-alert!)
Het heeft mij aan het nadenken gezet over het oordelen over mensen. Zonder te kijken naar de context en iets wat erg goed werd beschrijven vond ik zelf, is de minachting. De minachting over het feit dat Lale privileges had door zijn werk als Tätowierer. Het feit dat hij diamanten smokkelde en dit ruilde voor eten. Wat het extra bijzonder maakt is de onzelfzuchtigheid die hij had. Hij dacht altijd eerst aan anderen voordat hij aan zichzelf dacht. Aan Gita, Leon, zijn zigeunersvrienden, zijn vrienden uit blok 7. Zij kregen altijd de extra rantsoenen die eigenlijk bedoeld waren voor Lale.
Waargebeurd verhaal
Het feit dat dit boek op een waargebeurd verhaal is gebaseerd, geeft het een extra dimensie. Je kunt bijna de onvoorwaardelijke liefde van Lale voor Gita voelen. De kracht die Lale heeft gehad om mensen in zijn omgeving te helpen, om te blijven geloven in de vrijheid. De kracht van liefde die dit kan veroorzaken spat van het papier af. Ongelofelijk goed geschreven. Complimenten voor de schrijfster, want ik kan me voorstellen dat het ontzettend moeilijk is om iemand anders zijn of haar verhaal op papier te zetten, zo dat het toch authentiek blijft. Zoals Lale zelf heeft gezegd: 'Ik wil niet dat er persoonlijke bagage doorheen loopt'.
Een oorlogsverhaal vanuit een nieuw perspectief: een Joodse gevangene die probeert te overleven in de harde en wrede wereld die Auschwitz heet. Vriendschappen die ras en nationaliteit overstijgen. De liefde die alle gruwelijkheden overwint. Dit boek is een echte aanrader.
Rating: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Auteur: Heather Morris
Uitgever: HarperCollins