Literatuur

Welkom in het rijk der zieken | Hanna Bervoets

Welkom in het rijk der zieken is het eerste boek wat ik heb gelezen van Hanna Bervoets. Tevens ook mijn eerste recensie-exemplaar van Uitgeverij Pluim. Ik kan alvast verklappen, als al Hanna’s boeken zo goed zijn, weet ik welke boeken ik aan mijn TBR lijst ga toevoegen!

Welkom in het rijk der zieken

Na een bezoek aan de kinderboerderij met zijn oppaskind wordt Clay ziek. Hij krijgt hoge koorts en vecht voor zijn leven. Wanneer de koorts daalt is hij opgelucht. Even. Want de vermoeidheid blijft en hij krijgt last van vreselijke pijnen. Q-koortsvermoeidheidssyndroom, luidt de diagnose. Clay krijgt te horen dat zijn symptomen misschien nooit meer zullen verdwijnen. In zijn verbeten zoektocht naar genezing verliest Clay alles wat hem lief is. Behandelingen leveren weinig op, zijn relatie houdt geen stand en hij raakt volledig geïsoleerd. Zo belandt hij in het Rijk er zieken, een vreemde, parallel wereld waar andere, ondoorzichtige regels gelden en de eindbestemming onduidelijk is. 



Literair schrijfwerk

Dit verhaal is op een gekunstelde manier geschreven, maar wel op de goede gekunstelde manier. Onlangs heb ik een poging gedaan, samen met Beatrix van @bealeest, om het boek De goede zoon van Rob van Essen te lezen. Zijn schrijfstijl vond ik dus helemaal niks, zo pretentieus en ik voelde en bewijsdrang om te laten zien dat Nederlandse schrijvers literair kunnen schrijven (ofzoiets). Dit pakte totaal verkeerd uit. Hanna Bervoets daarentegen laat zien wat echt literair schrijven is – naar mijn mening – en weet het verhaal de lezer tot op het bot te raken. 

Dit boek geeft een stem aan het verhaal van een chronische zieke en de problemen waar hij (dagelijks) mee worstelt. Het was voor mij een eye-opener, ik ken geen mensen in mijn omgeving die dagelijks met dit soort lichamelijke pijn moeten dealen. Ik ben iemand die veel reflecteert op mijn eigen doen en laten, door dit boek werd mij op een andere wijze een spiegel voor gehouden. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om elke dag zoveel pijn te hebben – de ene dag meer dan de ander – en dat je weet dat er geen einde aan komt. Onvoorstelbaar. Hanna Bervoets slaagde erin deze gevoelens bij mij als lezer over te brengen, het ging aan me knagen. Deze gevoelens kruipen voor langere tijd onder je huid. Dit vind ik echt een super sterk punt van de schrijfstijl van Hanna Bervoets. 

Als lezer volg je als het ware twee verhaallijnen; je leest over de hoofdpersonage, alsof iemand anders – de alwetende – jouw je eigen verhaal vertelt. Om een voorbeeld te geven:

‘ Als het aan Nora had gelegen hadden jullie zo’n kant-en-klare zak winegums gekocht, maar eenmaal in de drogisterij voelde jij je onweerstaanbaar aangetrokken tot de plastic bakken schepdrop: kikkertjes, smileys, banaantjes, trekdrop, je schepte de zaak helemaal vol’.

pagina 71

Anderzijds volg je dezelfde hoofdpersonage in een andere dimensie, zo lijkt het in het begin althans. Het belichaamt en representeert, naar mijn idee, een fucked-up system.Het (Nederlandse) zorgsysteem. Op een hele treffende en daarmee pijnlijke wijze weet Hanna Bervoets hier vorm te geven aan dat waar woorden tekort schieten. 

Dit was mijn eerste boek van Hanna Bervoets, maar ik kan je verzekeren dat het niet mijn laatste was. Wat een kracht gaat uit van zo’n ‘klein’ verhaal. De dynamiek tussen een huwelijk, wat ziek zijn voor invloed hierop heeft. De machteloosheid en de boosheid om de oneerlijkheid van de oorzaak van de ziekte – en de uitzichtloosheid ervan. Het is natuurlijk niet zo dat iedereen er op deze manier omgaat; elk mens en dus elke situatie is uniek. Ik wil dan ook zeker niet generaliseren. Maar het geeft, naar mijn idee, wel een goed beeld van de verscheidenheid aan problematiek en gevoelens erbij komen kijken. Ik vind dat Hanna Bervoets zeer goed geslaagd is om dit op een relatief toegankelijke manier te vertellen zonder aan emotie in te boeten. Dit boek heeft zijn 5 sterren dik verdiend!


★★★★★

Auteur: Hanna Bervoets

Prijs: 22,50

Uitgever: Uitgeverij Pluim

Verschijningsdatum: 22 mei 2019

Aantal pagina’s: 277

Ik wil Uitgeverij Pluim bedanken voor het toesturen van dit recensie-exemplaar.

Geen berichten

    Laat een reactie achter