B o e k r e c e n s i e s  |  L i f e s t y l e  |  R e i s i n s p i r a t i e
  • Home
  • Boekrecensies
  • Boekentips
  • Lifestyle
  • Reizen
  • PhD
  • Persoonlijk
  • Over mij
  • Contact
  • Nieuwste boekrecensies
  • Nieuwste reisartikelen
  • Platform KANZ
Non-fictie  ·  03-07-2019

Waar we over praten als we over verkrachting praten | Sohaila Adbulali

Voor De club van echte lezers mocht ik dit aangrijpende boek lezen. Ik was dan ook enthousiast toen ik te horen kreeg dat ik was uitgekozen als een van de lezers! Daarom wil ik Atlas Contact en De club van echte lezers nogmaals bedanken voor dit recensie-exemplaar. 

1e indruk

Dit boek zou elke vrouw én man moeten lezen! Dit boek gaat een heftig onderwerp als verkrachting niet uit de weg, maar probeert het bespreekbaar te maken. Ik heb enorm veel respect voor het feit dat je zo'n boek kunt en wilt schrijven, aangezien het enigszins een stempel drukt op hoe mensen je zien. Maar de schrijfster is zoveel meer dan die vreselijke gebeurtenis; ze is een enorm sterke vrouw met een zeer belangrijke boodschap!

Synopsis

Als tiener werd Sohaila Abdulali slachtoffer van een groepsverkrachting in Mumbai. Verontwaardigd over de oorverdovende stilte rondom seksueel geweld schreef ze een artikel voor een Indiaas vrouwenblad over haar ervaring. Dertig jaar later dook dit artikel ineens op in de sociale media en ging het wereldwijd viraal.

Abdulali houdt zich al decennialang professioneel bezig met het onderwerp. Verhalen van overlevers, internationaal onderzoek en haar eigen ervaring vormen de basis van 'Waar we over praten als we over verkrachting praten'. Ze onderzoekt hoe we over seksueel misbruik denken, wat we erover zeggen, wat we er níét over zeggen en wat we volgende generaties willen meegeven. ‘Verkrachting trekt niet alleen het licht weg uit het leven van de slachtoffers, maar ook uit elk zinnig gesprek over dit thema. Ik wil weer wat licht binnenlaten’, schrijft Abdulali. Onbevreesd en bedachtzaam geeft ze de aanzet tot een gesprek dat we met elkaar moeten voeren.



Recensie

De eerste woorden die in me opkomen nu ik deze recensie aan het schrijven ben, zijn: indrukwekkend, eerlijk, indringend en persoonlijk. Alsof de schrijfster een dialoog met de lezer aan het houden is. Dit boek weet de aandacht van de lezers stevig vast te pakken en niet meer los te laten. Ik had het boek binnen een mum van tijd uit, ondanks dat het een relatief zwaar en beladen onderwerp is. 

 

Ik merk dat ik in de flow van non-fictie boeken zit, met niet altijd makkelijke onderwerpen. Onlangs las ik het boek Knap voor een dik meisje van Tatjana Almuli en ik wil heel graag binnenkort het boek Honger van Roxane Grey lezen (tip van @bealeest)!

Niet te vergelijken met een onderwerp als Waar we over praten als we over verkrachting praten, maar voor de bewustwording van mezelf en mijn omgeving vind ik het heel waardevol. Om enigszins meer begrip te krijgen voor situaties die mij (gelukkig!) onbekend zijn, zoals in het boek van Abdulali. Het is daarom ook super dat dit soort boeken worden uitgegeven en steeds meer aandacht krijgen! 

 

Een ander groot pluspunt vind ik dat veel (achtergrond)informatie in dit boek is gebaseerd op  (wetenschappelijke) artikelen. Dit ondersteunt haar verhaal op een positieve een overtuigende manier. 

Bij de consequenties van verkrachting die Sohaila aanhaalt, zie ik overeenkomsten met de consequenties waar mensen mee moeten dealen na een traumatische gebeurtenis. Nu ik voor Platform KANZ me aan het verdiepen ben geweest in dit onderwerp, zoals door het boek Handboek traumatische rouw te lezen, ben ik hier ook wel iets meer gefocust op. Juist daarom denk ik dat het nodig is dat dit soort verhalen niet onder stoelen of banken worden geschoven, maar dat op een eerlijke, soms rauwe, maar wel oprechte manier hierover geschreven wordt. 

 

Wat ik een ander goed punt vond, is dat de schrijfster het volgende bespreekt: de ene situatie is niet erger dan de andere. Vergelijken van verschillende, verschrikkelijke situaties is nutteloos en energieverspilling. Ook geeft ze aan dat hier niemand mee is geholpen. Zulke ingrijpende gebeurtenissen zijn niet met elkaar te vergelijken en zeker niet in de mate van ernst. Wat ik me wel kan voorstellen is dat het soms 'fijn' is om met iemand hierover te kunnen praten die iets soortgelijks heeft meegemaakt. Vaak heb je in een gesprek dan aan een half woord genoeg. 

 

Er was 1 passage wat ik iets te kort door de bocht vond. Dit betreft het feit dat ze zegt dat de dood van een vader (of in het algemeen, een ouder) niet onverwacht is, maar de dood van een kind wel (bladzijdes 200 en 201). Ik snap ergens wat ze bedoelt; ouders normaliter 'over leven' hun kinderen niet. Het is wel goed om de context aan te geven. Ze geeft aan dat het overlijden van haar vader erger voor haar was dan haar verkrachting, ook al is de dood van een vader niet onverwacht en die van een kind wel. Het had van mij iets genuanceerder beschreven mogen mogen worden. Maar aan de andere kant vind ik het ook goed dat ze geen doekjes om zaken windt.  

 

Dit boek bevat een zeer belangrijke boodschap; dit is een boek dat iedere vrouw én man zou moeten lezen.

Rating

⭐️⭐️⭐️⭐️

Auteur: Sohaila Abdulali

Prijs: 21,99

Uitgever: Atlas Contact

Verschijningsdatum: 20 juni 2019 

Aantal pagina's: 240

tagPlaceholderTags: BOEKEN, HOME, RECENSIE, RECENSIE-EXEMPLAAR, ATLASTCONTACT, NON-FICTIE, CLUBVANECHTELEZERS

Reactie schrijven

Commentaren: 0

Iedereen kent de uitdrukking wel: buiten je boekje gaan. Rebels zijn, het net even anders doen. Niet standaard.

 Ik ben verzot op boeken, alles wat met boeken te maken heeft en (boek)fotografie. Maar ik houd ook van schaken en ik zou graag een eigen boek schrijven. 

 

Op deze blog vind je boekrecensies, kijk- en luistertips, mijn ervaringen als PhD'er en andere persoonlijke artikelen.

Veel leesplezier! 


Heb je vragen, opmerkingen of wil je meer weten?

Wil je een samenwerking met mij aangaan of de mogelijkheden bespreken?

Stuur een mail naar:

 

info@buitenhetboekje.nl


EreadersEreaders

Volg mij ook op Instagram, Bloglovin' & Pinterest:


Het aantal gelezen boeken de afgelopen jaren

13/52 (2021)

83/70 (2020) 

84/60 (2019) 

56/50 (2018)

40/50 (2017)


Op dit moment lees ik


Boekplanner 2021

Het doel van 2021 is om 52 boeken te lezen. 

 

Januari

Moeder genoeg | Florine Duif

Queenie | Candice Carty-Williams

Mijn lieve gunsteling | Marieke Lucas Rijneveld

Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen | Philippa Perry 

Lampje | Annet Schaap

Dag liefje, met Mila gaat het goed en ik klungel lekker verder | Stefaan Degand

Hoelang gaat papa nog gestorven zijn? | Hannelore Bedert

Verwachting | Anna Hope

 

Februari

What we talk about when we talk about love | Raymond Carver

Geef me je echt | Anne-Marije Maris

 

Maart

De dood van Ivan Iljitsj | Lev Tolstoj

Ik ben er niet | Lize Spit

Waar blijft mijn tijd? | Tanja van der Lippe

Monster | Roderik Six

Nachtmerrie | Winchester McFly

Miljonair met een gewone baan | Oeds-Jan Postma

 

April

Mevrouw Dalloway | Virginia Woolf

De juiste zet | Jonathan Rowson

Midnight library | Matt Haig

Verder leven na zelfdoding | Nico van der Heiden

Twintigertwijfels en dertigersdillema's | Nienke Wijnants

Sister outsider | Audre Lorde

 

Mei

De glazen stolp | Sylvia Plath

De correspondent in Amerika | Leendert van der Valk

 

Juni

Turks fruit | Jan Wolkers

 

Juli

1001 nacht | Kader Abdolah

 

Augustus

Beminde | Toni Morrison

 

Het hele jaar door

The Noonday Demon | Andrew Solomon

Handboek Traumatische rouw | De Keijser, Boelen & Smid

 

Cookiebeleid
© 2020 | Buiten het Boekje | All Rights Reserved
Uitloggen | Bewerken
  • Home
  • Boekrecensies
    • YA
    • Thriller
    • Science Fiction
    • Literatuur
    • Fantasy
    • Non-fictie
    • Roman
    • Poëzie
    • Interviews
    • Feelgood
    • Maandoverzicht
    • Novelle
  • Boekentips
  • Lifestyle
  • Reizen
    • Florida
    • Berlijn
  • PhD
  • Persoonlijk
  • Over mij
  • Contact
  • Nieuwste boekrecensies
  • Nieuwste reisartikelen
  • Platform KANZ
  • Naar boven scrollen