Mijn reis met Gobi van Dion Leonard is een non-fictie boek. Dion loopt ultramarathons en tijdens een wedstrijd in de Gobi-woestijn leert hij een zwerfhondje kennen, welke later de naam Gobi krijgt. Deze ontmoeting zet de hele wedstrijd én zijn leven op zijn kop!
Mijn dank gaat uit naar HarperCollins, van wie ik dit recensie-exemplaar heb gekregen!
Steeds vaker duik ik in non-fictie boeken. En op de een of andere manier heb ik ze binnen no-time uit. Zo ook dit prachtige boek. Waar gaat dit boek over?
Hoe een man een zwerfhondje redde. Of redde het hondje de man?
Dion Leonard, een bekende Australische ultramarathonloper, nam deel aan een van de zwaarste wedstrijden ooit – tweehonderdvijftig kilometer door de Gobiwoestijn – toen hij een zwerfhondje zag. Het hondje rende met hem mee, en ze bleek een enorme doorzetter te zijn: ze hield het maar liefst de halve tocht vol.
Leonard, die zich normaal gesproken uitsluitend met winnen bezighield, merkte dat zijn houding veranderde. Niet alles draaide meer om hem en de wedstrijd: de zorg voor het zwervertje werd ook belangrijk voor hem. Ter plekke besloot hij Gobi, zoals hij het hondje noemde, mee naar huis te nemen. Een beslissing die zijn leven veranderde.
In Mijn reis met Gobi vertelt Leonard over zijn moeilijke jeugd, over zijn fascinatie voor extreme sporten en over wat zijn vriendschap met Gobi voor hem betekent.
Dit ontroerende verhaal gaat over hoop en veerkracht, en het bewijst dat honden en mensen echt elkaars beste vrienden kunnen zijn.
Eerlijk gezegd beschrijft de flaptekst datgene wat je moet weten voordat je het boek leest. Om het verhaal en de boodschap echt te ervaren, moet je het boek zelf lezen. Ik kan nog zoveel zeggen, maar dat is eigenlijk overbodig.
De relatie tussen mens en dier wordt zo goed beschreven. Het doorzettingsvermogen van zowel Gobi als Dion is extreem. Dit geldt voor de sport, maar ook voor de liefde voor elkaar.
Daarnaast vond ik het ontroerend hoe Dion over China en haar inwoners schreef. Hij had vooroordelen zoals veel mensen (denk ik) hebben. Chinezen zijn gesloten en op zichzelf. Dion beschrijft wat voor fantastische hulp deze mensen voor Dion zijn geweest om Gobi helpen te zoeken, toen ze zoek was.
Tijdens het verhaal zijn er flashbacks, waarbij je terug gaat naar het verleden; naar Dion zijn jeugd in Australië en naar de tijd voordat hij marathons liep en zoals hij zelf zegt: ‘alleen maar op de bank hing’. Hoe hij zijn vader verloor en hoe daarvoor én daarna de band met zijn moeder was. Zeker het verlies van zijn vader is heel herkenbaar voor mij. Ik vind het bijzonder hoe open Dion daarover is in zijn boek en hoe Gobi eraan heeft bijgedragen om jaren later met dit verlies om te gaan. Want wegstoppen lukt maar tot een bepaald moment. Deze intermezzo’s geven het verhaal een extra dimensie.
★★★★★
Auteur: Dion Leonard
Prijs: 15
Uitgever: HarperCollins
Verschijningsdatum: 20 februari 2018
Lees jij ook non-fictie boeken?
Geen berichten