Steeds meer en vaker kan ik genieten van poëzie. De cadans, de woordkeuze, de onderliggende boodschap die voor iedereen weer net anders is - dat maakt het zo mooi. Ik had nog niet eerder werk van Merel Morre gelezen, terwijl ik wel bijvoorbeeld al fan ben van Kopje onder van Anne-Marije Maris. Morre brengt een heel ander type poëzie voort, iets wat ik moeilijk kan beschrijven.
Vers gevangen was mijn eerste kennismaking met haar werk. En dat smaakt naar meer!